प्रेरणा sekhram yelekar 001

सकारी सकारीच बयनबाई उठी, उमेश वो दादा उमेश, उठ बेटा, अज तोरो अजी घर नाहाय त् ढोरबासरु कोटामालका बाहेर काहाडले बेटा अना चारा पानी करले मोर् सोन्या. उमेश सपरीमा कुलर लगायकन ढाराढुर सोयेव होतो. उनारोमा बेहरमा ज्यादा पानी नही रव मनुन बयनबाई पहाट पहाटलाच घगरा गुंड बाल्टी धरस्यानी बेहरपरा पानी भरनसाती गयी. जानक् भारी बी उमेशला हाका मारस्यानी गयी होती. बयनबाई को पानी बिनी भरस्यानी भयोव होतो तरी उमेश को उठनको नावच नोहोतो. वोला आबवरी कुलरक् हवामा सोयेव देखस्यानी बयनबाई को पारा सनकेव. आंगणमा खराटालका जोरजोरलका झाडता झाडता अना शेणको सडा झटकालका मारता मारता वको टोंडको बाजा चालू भयेव त रुकनको नावच नोहोतो. दिवस निकलीसे तरी पसरेवच से यव घोडम्या, यला दळका मारेव का त मालुम नही, आयी से मोर पोट् यव कुंभकरण.

सकारी सकारी गारीको प्रसाद भेटेव मनुन उमेश बी फनफन करतच उठेव. उमेश की ११वी की परीक्षा भयी होती. १२वी क् अभ्यास को भुत वक् आंगमा सिरेवच नोहतो. मायला ना काममा मदत करनो, ना अभ्यास करनो असो उमेश को चालू होतो. घडीघडी आपलला आरसामा देखत रवन्, बारबार कंगी करत रवन्, मायबाप क् संगा चिडचिड करन् , रातमा १२ बजेवरी मोबाइल देखत रवन्. संगीभाईक् संगा हिंडत रवन् असो उमेश को उपक्रम चालू होतो. उमेश क् यन् रवैयालका बयनबाई बहुत परेशान होती. इतवारको दिवस होतो. उमेश क् संगीको जनमदिवस होतो. उनन बढीया पार्टी को बेत करीन. चारपाच झन मिलस्यारी गोंदिया क् एक हॉटेल मा पहुच्या. वहानी माहोलाच बनाइन. जसो लगत होतो का अज इन सप्पाइनन लाज सरम रस्तापरच ठेयी सेन.

वनच बेरा सुदनाम गुरुजी वहानी आया. हॉटेलवालो सुदनाम गुरुजी को साजरो वरकीको होतो. गुरुजीन हॉटेलवालला बहुतघन  मदत करी होतीन वु गुरुजीला बहुत मानत होतो. एक साजरो व्यक्तीमत्व मनुन सुदनाम गुरुजी की ख्याती होती. अजवरी गुरुजी उमेशला साजरो टुरा मनुन समजत होता. दसवी वरी उमेश हुशारच होतो. एक दुयघन गुरुजी न् उमेशला मदत बी करी होतीन. पयले

गुरुजीला लगेव का इनला डाटे पाहिजे पन यन बेरा डाटनोक बजाय गुरुजीन अलग सकल लगाइन. हॉटेलवालला सांगीनका इनला जो लगसे वु दे पन पैसा मी देउ. इनक् संग पैसा लेनको नही. कोणी तरी आयेव ना पैसा देयकन गयेव असो कवनो. गुरुजीन एक चिट्ठी लिखीन वा उमेशला देनसाती सांगीन.

मोरो प्यारो दोस्त उमेश,

तू आब् मोठो भयेस मोला आबच मालूम भयेव. मनुन मी तोला दोस्तक् नावलका लिखेव, बुरो नोको मानुस. मी अजवरी तोला बहुत साजरो मानत होतो, मोला मोठो झटका लगेव. तोला आर्टी पार्टी की इच्छा होते त् मोला सांगत जाजो. पन पयले मेहनत कर सफल  इन्सान बन, मंग जसो तोला लगे तसोच कर. 

तोरोच, 

पयलेको गुरुजी

आबको दोस्त

सुदनाम

हॉटेलवालन् देयीस वा चिट्ठी उमेशन घर जायकन  बाचीस ना बहुत रोवन बसेव. वोला आपल् रवैया को बहुत घुस्सा आयेव. गुरुजीक मनमालका मी उतरगयेव यको वोला बारबार पश्चात्ताप होत होतो. उमेशन वन चिट्ठी लाच नमन करीस अना जवरीक मी सफल इन्सान नही बननको तवरीक गुरुजीला तोंड नही देखवनको असो संकल्प करीस. 

उमेश आब बदल गयेव होतो. सकारीच काम ना दिवसभर अभ्यास मनजे अभ्यास. १२वी मा उमेशला बहुत साजरा मार्क भेट्या. वक् मेहनतको पयलो निकाल साजरो आयेव होतो. वोला साजर इंजीनियरिंग कॉलेजमा प्रवेश मिलेव. यन् क्षेत्र मा बी बहुत स्पर्धा से या बात उमेशन वरकी होतीस. मेहनतक् बलबुते बहुत साजरो मार्कलका  इंजीनियरिंग पास भयेव. बीई फायनलमाच एक मोठ् कंपनीमा नोकरीपर लगेव. वकी मेहनत अना लगन देखस्यानी कंपनीन् वको एक सालमाच मोठ् हुद्दा पर प्रमोशन करीस. 

दुय सालक् बादमा सुदनाम गुरुजीक घर एक चमचमाती

कार आयी. अकाडीको दिवस होतो. गुरुजी आंगनमाच हिंडत होता. कारमालक एकजन उतरेव अना गुरुजी मी तुमरो उमेश कयकन गुरुजीका पायाच पडेव. गुरुजी साती ना मॅडमसाती सुटकेस भरस्यानी सप्रेम भेट आनी होतीस. उनक्  घरवालीक् समजमाच नही आयेव का यव का होय रही से. उमेशन आपली सारी हकीकत बयान करीस ना गुरुजी तुमर् मार्गदर्शन पासूनच मी आब् एक मोठ् कंपनीमा मुख्य इंजीनियर सेव. गुरुजीका अना उमेश का डोरा खुशीलका वला भया होता. 

यव प्रसंग देखस्यानी गुरुजीकी  घरवाली बी डोरामा पानी आनस्यानी आपल् पदरलका आपला डोरा पुसत होती.

****

✍ डॉ. शेखराम परसरामजी येळेकर नागपूर

मो- 9423054160

दि. 26/5/2020