या जिंदगी असीच गुजर जाहे
ना तू समझ सकसेस, ना मोला समझ आवसे.
जिंदगी असीच बीत रही से सोचनो मा
ना तू काही करसेस, ना मोला काही आवसे.
मिली से जिंदगी हासकर बितावन साठी
ना तू हास सकसेस, ना मोला हासी आवसे.
आता तं हर रोज असो होसे
ना तू काही कव्हसेस, ना मोला कव्हता आवसे.
असोच रव्हनो से तं फायदा का से
तू आपलं रस्ता लं जाय, मी आपलं रस्ता लं जाय रही सेव.
रचना- चिरंजीव बिसेन
परमात्मा एक नगर, गोंदिया.
No comments:
Post a Comment