दान दाता रघु पटील ajaykumar bisen 001

   रघु पटील को गाव मा बळो मान -पान होतो, वोला कारण भी तसोच होतो पटील घर कोनी गयव न वोला मदत नही मीली असो कभी नही भयतो.रघु पटील ला दुई टुरा होता .उनको शिक्षण साठी न गाव को टुराईन को शिक्षण साठी पटील न आपलो ओळखी पाळखी लाक 7 वी वरी शाळा आणीतीन.पटील जसा दान करत होता तसीच शिक्षण मा उनकी बळी रुची होती.आपलो गाव मा सब शिके पायजे असो उनला लग ,आपला टुरा त हुशार सेती आपलो जवळ जमीन जायजाद पैसा से टुरा शिक्षण पुरा करेती पन गाव का गरीब कास्तकार,सोनार,बरठी,ढिवर,कलार,भाली ईनका भी टुरा शिकेत पायजेअसो उनला लगत होतो आपलो जवळ को पैसा  गाव को टुरा ईनला शिक्षण साठी पटील चुपचाप पैसा देत रवत पन टुरा ईनला सांगत बेटा तु शिककन मोठो भयव पर तु भी कमसे कम दुई  टुराईन को शिक्षण पुरो करो असी शपथच उनको सीन लेत होता.असो करता करता पटील को गाव मा मास्तर,तयसिलदार,पटवारी,फाॕरेष्ट अधिकारी ,पुलीस काही त मोठा साहेब भी बन गया होता.या बात पटील न आपलो बेटाईनला नही सांगीतीन न जीनला मदत करत होता उनला भी मी मदत करु असो कोनीला नोको सांगो असो सांगस्यान ठेईतिन.काही दिवस मा पटील की तबियत खराब भई न जादा खराब होनो पर उनला देवआज्ञा भई या बात जसी गाव मा पता चली तसीच चार कोष ,बारा गाव न बारा जिल्ह्या मा फैल गई .पटील को अंतीम दर्शन साठी गाव मा सकाळ पासुनच चार चाकी, दुई चाकी गाळी की गाळी आवन लगी सुट बुट मा आया साहेब लोकहीन ला देखकर गाव का लोग आपलो आपलो मा बोलत होता.ना कोनी ओळखी का ,ना जात का ना पात का पर जे आया होता पुरा साहेब लोक पटील ला खांदा देन ला लाईन लाक लग्या होता न सब को डोरा ईन लाक आसु रुकत नोहोता.या सब देखकर पटील को बेटाईन न आईला खबर लेईन आई ये कोन आत न कहा का आत.पती काही करे न केतो भी छुपायकर ठेये तरी पत्नी ला मालुम होय जासेच आई न रवत रवत  सांगीस बेटा जसो बाबुजी न तुमला शिकाई सेन तसोच ईनला सबला मदत करी सेन येको साठीच आपलो देव को आखरी दर्शन करन साठी आया सेत.

(तात्पर्य -आपलो जवळ को पैसा ला असो काम मा लगावो वोको लाक दुसरो को भी भलो होये )

- अजयकुमार बिसेन तलाठी अर्जुनी