खाजो
सुधा-अवो आयक्यात का?काहानी गयात मालुम नही.घड़ीभर घरमा पाय ठहरत नही.रामु कहा गयारे तोरा अजी.
रामु-दुकानपर गया सेत तंबाकू लेनला.
सुधा-कायको यव व्यसन आयतं ,समजं नही बाई.तंबाकू तोंडमा भरलेसेती ना पिरीक पिरीक थुकत रव्हसेती, दिवालं खराब कर टाकीन.
गगाराम_कायला बड़बडासेस तं
काजक भयोव?
सुधा-अखाड़ लगताको खाजो बाईघर लिजाय देतात.ना मुलाखात करश्यानी आवतात कसु.
गंगाराम-हं हं मग बनावना खाजो खुरमी ,सेव झना चिवड़ा .
सुधा-हो हो,सामान आनदेव दुकानपरलं.रातमा बनावू ,मग सकारीच चली जावो पहिलं मोटरलं.
राजू-मी भी जावू गावं अजीक संग.
सुधा- हो हो जाजोस ,ना खाजोको झोरा तुच धरजो गयसालं तोरा अजीगी गया होता.
त सातुका लाडु फुट गया होता कव बड़ीबाई .थैला धरको होश नही रव्ह ईनला.
गंगाराम-जरासा कड़क बनायी रव्हतीस त ,नही फुट्या रव्हता.हातमा धरीस त फुटत ,अर्धो लाड़ू
खाल्या सडं.
सुधा-मंग रवाका बनावुसू चांगला कड़क लाड़ू
गंगाराम-हं हातोड़ी नहीत अड़कीता देय देजो
लाड़ू फोड़नला.
सुधा -बस तुम्हलातं मजाकच समजसे . बनावो तब मालुम पड़से.
गंगाराम-तसी तू सुगरन सेस ,मुहुन योव घर संसास सुखी से, आब आनुसू समान.
सुधा-गोष्टी खपालत नोको रहो लवकर आवो नहीत तंबाकू मलत रहो दुकानपर.
गंगाराम- बस गयोव का आयोव.
(गंगाराम जासे ना सुधा आपलं घर कामला लगसे)
संवाद लेखन
वाय सी चौधरी
गोंदिया
No comments:
Post a Comment